De eerste paar dagen

18 mei 2017 - Auckland, Nieuw-Zeeland

Daar ben ik weer. Voordat ik uitgebreid ga vertellen wat ik de afgelopen dagen heb gedaan en heb meegemaakt wil ik jullie eerst wat vertellen over Auckland. Het is een fantastisch mooie maar vooral ook heuvelachtige stad. Dit zorgt er al snel voor dat een wandeling best een uitdaging kan zijn en je helemaal moet weer terug komt in het hotel. Daarnaast is het ook nog eens best druk en vol met Aziaten, wat me heel erg verbaasde. Ik denk dat minstens 50% van de mensen die ik zie Aziatisch is. Later pas bedacht ik me dat het waarschijnlijk allemaal internationale studenten zijn aangezien er verschillende universiteiten en hogescholen zitten. Met al deze Aziatische mensen komt automatisch ook heel veel Aziatisch eten wat je dus in de hoofdstraat om de 50 meter wel tegen komt. Daarnaast rijden de mensen hier natuurlijk links dus elke keer dat ik een auto op een kruispunt een bocht zie maken krijg ik een halve hartverzakking doordat ik denk dat hij helemaal de verkeerde kant op gaat. Daar komt bij dat ik elke keer dat ik oversteek ik me niet kan bedenken welke kant ik nou op moet kijken, dus ik kijk maar gewoon alle kanten op. Iets anders wat me in de stad erg is opgevallen is dat er best wel wat dakloze mensen aan de kant van de straat zitten. Wat is soms best wel zielig vind, eentje lag zelfs met matras en deken en al te slapen toen ik s'avonds over de straat liep. Verder is het voor eind herfst verbazingwekkend warm. Ik had me voorbereid op iets vergelijkbaars met onze koude en regenachtige herfst, maar het is hier dus gewoon bijna 20 graden, het is wel bewolkt en het waait waardoor een jas wel echt nodig is (een aantal mensen onder de lokale bevolking is dit volgens mij niet met me eens) maar als de zon schijnt is het echt heel erg lekker. 

Nu even over wat ik de afgelopen dagen heb gedaan. Dinsdag werd ik door mijn grote vriend de jetlag enorm vroeg wakker. Maar aangezien het in Nederland net iets na het avondeten was kon ik mooi even bellen met de mensen thuis en hoefde ik me dus niet te vervelen. Toen het hier rond 09.00 uur was ben ik maar opzoek gegaan naar een supermarkt om wat eten te halen, aansluitend heb ik meteen maar een rondje door de stad gedaan om het een beetje te verkennen en gewoon te kijken. Toen ben ik ook in Albert Park geweest, het is echt een super mooi park met hele grote, oude en mooie bomen. Zelfs iets wat lijkt op palmbomen! Na mijn eerste wandeling ging ik terug naar mijn hotel om even een uurtje te slapen omdat ik ondertussen alweer erg moe was. In de middag was ik van plan om naar de bank te gaan en om iets van een Nieuw-Zeelandse bankrekening aan te vragen. Deze plannen ging echter niet door doordat dat uurtje slaap per ongeluk een hele middag slaap geworden en toen was alles natuurlijk al dicht. Hier was ik dus niet heel blij mee. Maar toen ik die avond de folders beneden in het hotel aan het bekijken was zag ik daar een gratis travel sim tussen zat. Ik besloot, met een beetje hulp, wat het handigste was om te doen. Na nog kleine probleempjes met de simkaart had ik volgende ochtend een Nieuw-Zeelands nummer in gebruik. 

Aangezien het mijn laatste volledige dag in Auckland zou zijn wilde ik graag iets meer zien van de stad. Dus had ik na nog wat boodschappen gedaan te hebben het plan gemaakt voor een wandeling langs het Auckland Domain en Mount Eden. Auckland Domain was gewoon een park met mooie routes om te wandelen maar ondanks deze prachtige routes was het niet helemaal wat ik verwacht was en ging ik na 20 minuten maar weer verder. Op naar Mount Eden! Hiervoor moest ik aardig heuvel op lopen nog voordat ik aan de echt klim begon. De laatste klim was niet heel lang maar wel erg stijl en dus toch ook wel vermoeiend, maar het was zeker de moeite waard. Mount Eden is de hoogste vulkaankrater van Auckland, wel 196 meter hoog. Doordat het zo hoog is kan je letterlijk heel Auckland zien en het uitzicht was echt heel mooi. Na weer 45 minuten naar mn hotel te zijn gelopen kwam ik erachter dat het hostel wat ik op het oog had als volgende slaapplek vol zat en in die plaats waren niet echt veel hostels. Dit was dus een lichte tegenslag en omdat ik er ondertussen ook achter dat ik pas maandag een afspraak kon krijgen bij de bank om een rekening te openen heb ik besloten om nog een week in Auckland te blijven en te zorgen dat alles gewoon geregeld is.

Omdat de laatste dagen erg vermoeiend waren door de weinige hoeveelheid slaap in het vliegtuig, de jetlag en mentaal best drukke dagen had ik besloten om een rustig dagje te houden. Ik heb dus ook tot 13.30 in bed gelegen (waar moet ik anders een boek lezen in deze kamer) en een boek gelezen. Daarna ben ik maar weer even naar de bank gelopen om een afspraak te maken en toen gebeurde iets wat ik eckt nooit had verwacht. Zo'n verkoop persoon kwam naar me toe ondanks mijn poging om hem te ontwijken en aangezien letterlijk een gesprek begint met "Hi, how are you?" is het toch iets moeilijker om door te lopen dan in Nederland. Toen ik antwoorde hoorde hij natuurlijk meteen dat ik hier niet vandaag kwam en hij vroeg waar ik vandaag kwam en ik zei dus dat ik uit Nederland kwam. Toen begon hij gewoon in het Nederlands tegen me te praten!! Mijn verbazing kon niet groter zijn, maar hij bleek dus 1.5 jaar in Amsterdam gewoond te hebben. Na een kort maar toch leuk gesprek in het Nederlands (dat maakte het zo leuk) ging ik weer verder en heb ondertussen een afspraak bij de bank voor maandag en een soort van gezonde maaltijd voor vanavond (sla met mais, tonijn en brood). Vanavond ga ik lekker verder in mijn boek en morgen al uit het hotel en op naar mijn eerste hostel hier 200 meter vandaan. Ik heb er heel veel zin in, het hotel is natuurlijk van alle gemakken voorzien en het is hier lekker maar je bent wel geisoleerd van andere mensen dus ben heel benieuwd of er morgen wat leuke mensen in het hostel zijn. Ik zal het jullie laten weten!

Foto’s

2 Reacties

  1. Riet:
    18 mei 2017
    Hoi Nynke,
    In die paar dagen heb je al veel gezien en meegemaakt. Neem je tijd om even te wennen, het wordt leuk.
  2. Patrick & Tjitske:
    18 mei 2017
    Leuk hoor om je story te lezen. Enjoy !